ಸೋಲು ಗೆಲುವು - ಶಶಿ ಬರೆದ ಇನ್ನೊಂದು ಕವನ

ಸೋಲು ಗೆಲುವು ಜೀವನದ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗ
ಗೆದ್ದವನಿಗೆ ತನ್ನ ಸ್ಥಾನ ಉಳಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುವ ಚಿಂತೆ
ಸೋತವನಿಗೆ ಗೆಲುವಿನ ರುಚಿ ಸವಿಯುವ ಆಸೆ
ಸೋತಾಗ ಕುಗ್ಗದೆ ಗೆದ್ದಾಗ ಹಿಗ್ಗದೆ ಬಾಳ್ವೆ ನಡೆಸುವುದು ಕಷ್ಟ ಸಧ್ಯ
ಸೋಲು ಗೆಲುವಿನ ಆಟದಲಿ, ಆಟದ ಸವಿಯ ಉಂಡರೆ ಬಾಳು ಸಾರ್ಥಕ
ಇಲ್ಲದಿರೆ ಆಟದಲಿ ಗೆದ್ದರು ಅದು ನಿರರ್ಥಕ

Note: the whole and sole owner of this poem is Shashikala,
if you want to use it somewhere, please check with her
:)

ಸನ್ಢ್ಯಾ ಕಾಲ

ಮುನ್ನುಡಿ : ಇದು ನನ್ನ ಊಹ ಕಥನ. ಇದು ನನ್ನ ಮೊದಲ ಕಥೆ. ಪ್ರೆಮ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯು ಆಸೆ ಇದ್ದರು, ಸಮಾಜದ ವಿವಿಧ ಮಝ್ಹಲುಗಲಲ್ಲಿ ನದೆಯುವ ಕಥೆಗಲನ್ನು ಬರೆಯುವ ಆಸೆ.

ಅದು ೧೯೯೦ರ ಬೆನ್ಗಳೂರು. ಜುಲೈ ಮಾಹೆಯ , ತಮ್ಪಗಿನ ಹವಾಮಾನ. ಪ್ರಕ್ರುತಿ ಪ್ರಿಯರ ನೆಚ್ಚಿನ ನಗರ .ಸನ್ಜೆ ೫ ಗನ್ಟೆ ಆಗ್ಥ ಇತ್ತು . ಶಿವರಾಮಯ್ಯನವರು ಎನ್ದಿನನ್ತೆ ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರ ಇರುವ ಉದ್ಯಾನವನದ ಕಡೆ ಹೊರಟರು. ಗೌರಮ್ಮನವರು ಹೋದನನ್ತರ ಶಿವರಾಮಯ್ಯನವರು ಈ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ತನ್ದುಕೋನ್ದರು. ಇಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕೆಲವು ದಿನಗಳನ್ನು ಕಳೆಯುವ ಸಲುವಾಗಿ ಈ ತರಹದ ಹಲವಾರು ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊನ್ದಿದ್ದರು. ಉದ್ಯಾನ ವನದಲ್ಲಿ ಎನ್ದಿನನ್ತೆ ಮಕ್ಕಳು ಆಡುತಲಿದ್ದರು. ಅವರ ಸನ್ಗಡ ಬನ್ದನ್ತಾ ವ್ರುದ್ದರು ತಮ್ಮ ಸಹವರ್ತಿಗಳ ಸನ್ಗಡ ಕುಷಲೋಪರಿ ನಡೆಸುತ್ತಲಿದ್ದರು. ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿನ ಸೊಬಗು ವರ್ಣಿಸಲಸಾದ್ಃಯ ವಾಗಿದ್ದಿತು. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹೂಗಳು , ಹಸಿರು ನೆಲ ಹಾಸಿಗೆ, ಅವುಗಳ ನಡುವೆ ತಮ್ಪಗಿನಿ ಕಲ್ಲು ಬೆನ್ಚು. ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿದರೆ ಇದೇ ಸ್ವರ್ಗವೇನೋ ಎಮ್ಬನ್ತೆ ಇತ್ತು.

ಉದ್ಯಾನವನಕ್ಕೆ ಬನ್ದ ನನ್ತರ ಶಿವರಾಮಯ್ಯನವರು ಅಲ್ಲೆ ಖಾಲಿ ಇದ್ದ ಕಲ್ಲು ಬೆನ್ಚಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತರು. ದೂರದಲ್ಲಿ ಆಡುತಲಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನೋಡಿ ಅದೇನೋ ನೆನಪಾದನ್ತೆ ಆಯ್ತು.
ತಾವು ಮಕ್ಕಳಾಗಿದ್ದಗಿನ ದಿನಗಳನ್ನು ನೆನೆದು ಸನ್ತಸಗೊನ್ಡರು, ಮತ್ತೆ ತಮ್ಮ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಸನ್ಗಡ ಇರದುದಕ್ಕೆ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟರು. ಶಿವರಾಮಯ್ಯನವರಿಗೆ ಇಬ್ಬರು ಗನ್ಡು ಮಕ್ಕಳು.
ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ದಮ್ಪತಿಗಳು ಹೇಗೆ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಸಾಕುವರೊ ಹಾಗೆಯೆ ಸಾಕಿದರು. ಮಕ್ಕಳು ಬುದ್ದಿವನ್ತರೂ, ಗುಣವನ್ತರೊ ಆಗಿ ಬೆಳೆದರು. ರೆಕ್ಕೆ ಬನ್ದಮೇಲೆ ಮರಿ ಹಕ್ಕಿಗಳು ತಾಯಿ ಹಕ್ಕಿಯ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವವೆ? ತಮ್ಮ ಕಾಲ ಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲಲು ಮಕ್ಕಳು ದೂರದ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ನೆಲಸಿದರು. ಕೈ ತುಮ್ಬಾ ಹಣ ಸಮ್ಪಾದಿಸಿದರು. ತನ್ದೆ ತಾಯಿಗಳಿಗೆ ಹಣದಿನ್ದ ಏನೇನು ಸೌಕರ್ಯಗಳು ಸಾಧ್ಯವೊ ಅದೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದರು. ಅದರೆ ಅವರಿಗೆ, ತಾವು ನೆಲೆ ನಿನ್ತ ದೇಶದಿನ್ದ ತಮ್ಮ ನಾಡಿಗೆ ಬರಲು ಮನಸು ಬರದು. ಮೂರು ತಿನ್ಗಳ ಹಿನ್ದೆ ಗೌರಮ್ಮನವರು ಇಹ ತ್ಯಜಿಸಿದಾಗ ಅವರ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಅಳುತ್ತಲಿದ್ದರು. ಅದರೆ ಗೌರಮ್ಮನವರಿಗೆ ತಾವು ಶಿವನ ಸನ್ನಿದಿ ಸೆರುವುದು ಸನಿಹದಲ್ಲೆ ಇದೆ ಎನ್ದು ತಿಳಿದಿದ್ದು, ಮಕ್ಕಳನ್ನು ತಾವೆ ಸನ್ತೈಸುತಲಿದ್ದರು.
ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲ ಮಲಗಿದ್ದಗ ಗನ್ಡನೊದಿಗೆ " ಎನೂಅನ್ದ್ರೆ , ನಾನು ಹೋದ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮ ಹಾದಿ ಏನು? ಮಕ್ಕಳು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವ ಹಾಗೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ನೀವು ಏತಕ್ಕೆ ಮಕ್ಕಳ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಇರಕೂಡದು?’
ಶಿವರಾಮಯ್ಯ ’ ಗೌರು, ಆ ಸಮಯ ಬನ್ದಾಗ ನೊಡಿಕೊನ್ದರಾಯ್ತು. ನೀನೇತಕ್ಕೆ ಕೆಡಕು ಮಾತನ್ನಾಡುವೆ? ಹಾಗೆ ಎನ್ದಿಗು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆ ಆಗುವ ಕಾಲಕ್ಕೆ ನೀನು ನಾನು ಇಬ್ಬ್ರು ಒತ್ತಿಗೆ ಹೋಗುವ’
ಇಬ್ಬರು ಮೌನವಾದರು.
ಬೆಳಗಾಯ್ತು.
ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಗೌರಮ್ಮನವರು ಇಹವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದರು.
ನಡೆಯಬೇಕಾದ ಕಾರ್ಯಗಳೆಲ್ಲವು ಸಾನ್ಗವಾಗಿ ನಡೆಯಿತು.


ಮಕ್ಕಲೆಲ್ಲ ಬೆಳಗ್ಗಿನಿನ್ದ ಅತ್ತು ಕರೆದು ದಣಿದಿದ್ದ್ರು. ಆ ರಾತ್ರಿ ಶಿವರಾಮಯ್ಯನವರನ್ನು ಹೊರೆತುಪಡಿಸಿ ಮಿಕ್ಕವರೆಲ್ಲರು ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರಾಗಿ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದರು. ಮುನ್ನ ದಿನ ಮಡದಿಯ ಜೊತೆ ನಡೆದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಲಿದ್ದರು ಶಿವರಾಮಯ್ಯ.

ಬೆಳಗಾಯ್ತು, ಮಕ್ಕಳು ತನ್ದೆಯವರ ಬಗೆಗೆ ಯೊಚಿಸುತ್ತ ಇದ್ದರು. ಬೆಳಗ್ಗಿನ walking ಮುಗಿಸಿ ಶಿವರಾಮಯ್ಯ ಮನೆಗೆ ಮರಳಿದಾಗ ಮಕ್ಕಳು ಮುನ್ದೇನು ಮಾಡುವುದು ಎನ್ದಾಗ ಶಿವರಾಮಯ್ಯ ನವರು ತಟಸ್ಥರಾದರು. ಮಕ್ಕಳು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರಲೊಲ್ಲರು, ತಾನು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗೆ.. ಕಸ್ಟ ಪಟ್ಟು ಕಟ್ಟಿಸಿದ ಮನೆ, ಮಡದಿಯೊನ್ದಿಗೆ ಅನ್ಯೊನ್ಯದಿನ್ದ ಇದ್ದ ಮನೆ. ಎಸ್ಟೊ ಸನ್ತಸ ಸಮಯಗಲಳಿಗೆ ಇದು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಶದರ್ಶಿ. ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ನಾಡು. ಹುಟ್ಟಿನಿನ್ದ ಬೆಳೆದು ಬನ್ದಿದ್ದ ಒಡನಾಡಿಗಳ ಸಾನ್ಗತ್ಯ. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನು ತೋರೆದು ಕಾಣದೂರಿಗೆ ಹೋಗುವುದೆ? ಯೊಚನಾಲಹರಿಯ ಮಧ್ಯ ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಆತನ್ಕದಿನ್ದಾ ಕಾಯುತ್ತಲಿದ್ದರು. ’ ನನಗೆ ಸನ್ಜೆವರಗೆ ಸಮಯಕೊಡಿ, ಯೊಚಿಸಿ ಹೆಳುತ್ತೆನೆ’ ಎನ್ದು ಎದ್ದು ತಮ್ಮ ನಿತ್ಯಕರ್ಮಗಳಿಗೆ ತೊಡಗಿದರು.
ಸನ್ಜೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ತಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹತ್ತಿರ ಇರುವ ಉದ್ಯಾನವನಕ್ಕೆ ಬನ್ದರು. ಮನದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಕದನಕ್ಕೆ ಅವರು ಒನ್ದು ಉತ್ತರವನ್ನು ಹುಡುಕುವ ಹೊಯ್ದಾಟದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರು.
ಅದು ಮೈ ಮಾಹೆ. ಪ್ರಕ್ರುತಿ ಹಸಿರಿನಿನ್ದ ತುಮ್ಬಿತ್ತು. ಕಲ್ಲು ಬೆನ್ಚಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಆ ಸವಿಯನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತಲಿದ್ದರು. ಮೊನ್ನೆ ಸನ್ಗಾತಿಯೊಡನೆ ನಡೆದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನೆನೆದರು. ಕೊನೆಯ ಕಾಲದವರೆವಿಗು ಸನ್ಗಾತಿಯೊಡನೆ ಇರುವ ಭಾಗ್ಯ ಇರಲಿಲ್ಲವೆ ಎನ್ದು ಮರುಗಿದರು.

ದೂರದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ವ್ರುದ್ದರು ಮೊಮ್ಮಗನ ಜೊತೆ ಆಡುತ್ತಲಿದ್ದರು. ಮೊಮ್ಮಗನ ಜೊತೆ ಆಡುವ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಪ್ರಪನ್ಚವನ್ನೇ ಮರೆತಿದ್ದರು. ಅವರನ್ನು ನೋಡಿದ ಶಿವರಾಮಯ್ಯರಿಗೆ ಅವರನ್ನು ಎಲ್ಲೊ ನೋಡಿದ ಅನುಭವವಾಯ್ತು. ತನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ಮಿತ್ರ ಜೊಗಯ್ಯನಿರಬಹುದೆ ಎನ್ದೆನಿಸಿತು. ಆ ತಾತ-ಮೊಮ್ಮಗನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ,”ನಿಮ್ಮನ್ನು ಎಲ್ಲೊ ನೋಡಿದ ಹಾಗಿದೆ. ನೀವು ಕೊರನ್ಗೂರಿನ ಜೊಗಯ್ಯನೆ?’ ಎನ್ದರು. ಅಲ್ಲಿವರ್ಗೆ ತಮ್ಮದೆ ಲೊಕದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಆ ವ್ರುದ್ದ ಈ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿ ಶಿವರಾಮಯ್ಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ. ಸನ್ತಸಗೊನ್ದ.
ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳ ಮೇಲೆ ಸನ್ಢಿಸಿದ ಗೆಳೆಯರು ದೇಶಾಭಿರಾಮರಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತಲಿದ್ದರು. ಜೊಗಯ್ಯ ಶಿವರಾಮಯನ್ನ ಓರಿಗೆಯಾದರು, ಬಡತನದ ಕಾರಣದಿನ್ದ ಹಳ್ಳಿ ಮುಕ್ಕನಾಗೆ ಬೆಳೆದ. ಅವನ ಮಕ್ಕಳು ಬುದ್ದಿವನ್ತರಾಗಿ ಪಟ್ಟಣಕ್ಕೆ ಬನ್ದು ನೆಲೆಸಿದರು. ತನ್ನ ಪತ್ನಿ ಮರಣಾನನ್ತರ ಮಕ್ಕಳು ಬರಹೇಳಿದಾಗ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬನ್ದುದಾಗಿಯು, ಸೊಸೆ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳೊನ್ದಿಗೆ ಸನ್ತಸದಿನ್ದ ಇರುವುದಾಗಿಯು ಹೇಳಿದನು. ತಾನು ಹೇಗೆ , ಜಿಗ್ನಾಸೆಗೆ ಬಿದ್ದುದಾಗಿಯು, ಪನ್ತಿ ಹೋದಮೇಲೆ ತಾನು ಇನ್ನೆಸ್ಟು ದಿನ ಇರುವುದು, ಇರುವವರೆಗಾದ್ರು ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳೊನ್ದಿನ್ದೆ ಇರೋಣವೆನ್ದು ಬನ್ದುದಾಗಿಯು ಹೇಳಿದನು.

ಈ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿ ಶಿವರಾಮಯ್ಯ ತಮ್ಮ ಹೊಇದಾಟದಿನ್ದ ಸಮಾಧಾನ ಸ್ಥಿಥಿಗೆ ಬನ್ದರು. ಜೊಗಯ್ಯ ಹೇಳಿದ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವಿದೆ ಎನ್ದುಕೊನ್ದರು. ಇರುವ ಕೆಲವು ದಿನ್ವಾದರು ತಮ್ಮವರೊನ್ದಿಗೆ ಇರುವುದೇ ಸೂಕ್ಥ ಎನಿಸಿತು. ಜೊಗಯ್ಯ ಈ ದಿನ ದೊರಕಿದುದು ತಮ್ಮ ಭಾಗ್ಯವೆ ಎನ್ದುಕೊನ್ಡರು. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳು ಕಾದಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿ ಮಕ್ಕಳು, ಸೊಸೆಯರು, ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕರೆದು ಇನ್ತೆನ್ದರು ’ ಈ ಜಾಗವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬರಲು ತಮಗೆ ಕಷ್ಟವಗಿರುವುದು. ಅದರೆ ಕೊನೆದಿನಗಳು ನಿಮ್ಮ ಎಲ್ಲರ ಸನ್ಗಡ ಇರುವ ಆಸೆ. ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಹೇಳಿರಿ’. ತನ್ದೆಯ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿ ಎಲ್ಲರು ಸನ್ತಸಗೊನ್ದರು. ಮಾತನ್ನು ಮುನ್ದುವರಿಸಿದ ಶಿವರಾಮಯ್ಯ ’ ನನ್ಗೆ ಒನ್ದೆರದು ತಿನ್ದಗಳು ಸಮಯ ಬೇಕು. ಇಲ್ಲಿ ಅಳಿದುಳಿದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮುಗಿಸಿ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಸೇರುವೆನು’ . ಮಕ್ಕಳು ಅದಕ್ಕೆ ಸಮ್ಪೂರ್ಣ ಸಮ್ಮತಿಯನ್ನಿತ್ತು, ಎಲ್ಲರು ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಊರಿಗೆ ಹೊರಟರು.

ಪ್ರಕ್ರುತಿಯೆ ತಾನು ಇರುವ ಕಾಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಹಾಗೆ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಕ್ರಿಮಿಕೀಟಗಳು ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಮನುಶ್ಯ ಮಾತ್ರ ಎತಕ್ಕೆ ಬದಲಾವಣೆಗಲಿಗೆ ಅದ್ದುಗೊಲು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು? ಬದಲಾದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ತಾನು ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಅದೆ ಪ್ರಕ್ರುತಿ ನಿಯಮ.

ಪಿಟಿಪಿಟಿ ಮಳೆ ಹನಿ ಬಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಆಯ್ತು. ತಮ್ಮ ನೆನಪಿನ್ದಳದೈನ್ದ ಹೊರಗಡೆ ಬನ್ದ ಶಿವರಾಮಯ್ಯ ೩ ದಿನಗಳ ನನ್ತರ ತಮ್ಮ ಪ್ರಯಾಣಕ್ಕೆ ಸಿದ್ದತೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೊರಟರು

ಇನ್ನೊನ್ದು ಅರ್ಥ ಗರ್ಭಿತ ಹಾಡು

ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾವು ಬಹಳ ಸಾರ್ತಿ ರಾಜನ್ನನ ಆಕಸ್ಮಿಕ ಚಿತ್ರದ ಈ ಹಾಡನ್ನ ಕೇಳಿರ್ತೀವಿ.
ಇದೆಸ್ಟು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತ ಅನ್ಥ್ ಆಗ ನಮಗೆ ಅನ್ನಿಸಿರಬಹುದು ಅಲ್ಲವೇ

ಎಸ್ಶ್ತೊ ಸಾರ್ತಿ ನಾನು ಈ ಹಾಡಿಗೊಸ್ಕರ ಯಾರನ್ನ ಪ್ರಶಮ್ಸಿಸಬೆಕು ಅನ್ನೊ ಜಿಗ್ನಾಸೆಗೆ ಬೀಳ್ತೆನೆ
ನಟ ರಾಜನ್ನನಿಗೋ, ಹಾಡು ಬರೆದ ಚಿ ಉದಯ ಶನ್ಕರರಿಗೋ, ಹಾಡಿದ ರಾಜನ್ನನಿಗೋ, ಸನ್ಗೀತ ನಿರ್ದೆಶಿಸಿದ ಹಮ್ಸಲೇಖಕರಿಗೋ

ಸೊಗಸಾದ ಹಾಡು , ಓದಿ ಆನನ್ದಿಸಿ

ಬಾಳುವನ್ಥಾ ಹೂವೆ ಬಾಡುವಾಸೆ ಏಕೆ
ಬಾಳುವನ್ಥಾ ಹೂವೆ ಬಾಡುವಾಸೆ ಏಕೆ
ಹಾಡುವನ್ತಾ ಕೋಗಿಲೆ ಅಳುವ ಆಸೆ ಏಕೆ
ಕವಲು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಳು ಸಾಧ್ಯವೇ
ಅವಳಿ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಯಾನ ಯೊಗ್ಯವೇ

ಯಾರಿಗಿಲ್ಲ ನೋವು ಯಾರಿಗಿಲ್ಲ ಸಾವು
ವ್ಯರ್ಥ ವ್ಯಸನದಿನ್ದ ಸಿಹಿಯು ಕೂಡ ಬೇವು
ಬಾಳು ಒನ್ದು ಸನ್ತೆ ಸನ್ಥೆ ತುಮ್ಬ ಚಿನ್ತೆ
ಮದ್ಯ ಮದಗಳಿನ್ದ ಚಿನ್ತೆ ಬೆಳೆವುದನ್ತೆ
ಅನ್ಕೆ ಇರದ ಮನಸನು ದನ್ಡಿಸುವುದು ನ್ಯಾಯ
ಮೂಕ ಮುಗ್ಧ ದೇಹವ ಹಿಮ್ಸಿಸುವುದು ಹೇಯ
ಸಣ್ಣ ಬಿರುಕು ಸಾಲದೆ ತುಮ್ಬು ದೋಣಿ ತಳ ಸೇರಲು
ಸಣ್ಣ ಅಳುಕು ಸಾಲದೆ ತುಮ್ಬು ಬದುಕು ಬರಡಾಗಲು

ಬಾಳುವನ್ಥಾ ಹೂವೆ ಬಾಡುವಾಸೆ ಏಕೆ
ಬಾಳುವನ್ಥಾ ಹೂವೆ ಬಾಡುವಾಸೆ ಏಕೆ

ಬಾಳ ಕದನದಲ್ಲಿ ಭರವಸೆಗಳು ಬೇಕು
ನಾಳೆ ನನ್ನದೆನ್ನುವ ನಮ್ಬಿಕೆಯದು ಬೇಕು
ಜೀವ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಮಾನವರಿಗೆ ಆಧ್ಯತೆ
ನಾವೇ ಮೂಡರಾದರೆ ಜ್ಣಾನಕೆಲ್ಲಿ ಪೂಜ್ಯತೆ
ಇಲ್ಲಿ ಈಸಬೇಕು ಇದ್ದು ಜೈಸಬೇಕು
ನಾಗರೀಕರಾದಮೇಲೆ ಸುಗುಣರಾಗಬೇಕು
ನಿನ್ನ ಹಳದಿ ಕಣ್ಣಲಿ ಜಗವನೇಕೇ ನೀ ನೋಡುವೆ
ಮನದ ಡೊನ್ಕು ಕಾಣದೆ ಜಗವನೇಕೇ ನೀ ದೂರುವೆ

ಬಾಳುವನ್ಥಾ ಹೂವೆ ಬಾಡುವಾಸೆ ಏಕೆ
ಬಾಳುವನ್ಥಾ ಹೂವೆ ಬಾಡುವಾಸೆ ಏಕೆ
ಹಾಡುವನ್ತಾ ಕೋಗಿಲೆ ಅಳುವ ಆಸೆ ಏಕೆ
ಕವಲು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬಾಳು ಸಾಧ್ಯವೇ
ಅವಳಿ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ ಯಾನ ಯೊಗ್ಯವೇ
ಬಾಳುವನ್ಥಾ ಹೂವೆ ಬಾಡುವಾಸೆ ಏಕೆ

ಆ ದಿನಗಳು ನೆನಪಿವೆಯ?

ಮೊನ್ನೆ ಒಬ್ರು ಸ್ನೆಹಿತರ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡುತ್ತಿರುವಾಗ, ಅವರು ಹೇಳಿದ ಮಾತು ನನ್ನ ತಿನ್ನುತ್ತಲಿತ್ತು.... ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದರು ’ ನೀನು ನಿನ್ನ ಹಳೆಯ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸುವ ಆಸೆ , ಅದು ನಿನ್ನ ನಿರ್ಧಾರ ’. ಈ ಮಾತು ನನ್ನ ಬಹಲವಾಗಿ ಕಾಡಿತು . ನಾನು ಹಾಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು ಸರಿಯೆ,ತಪ್ಪೆ ಅನ್ಥ. ನೆನಪುಗಳು ಅನರ್ಘ್ಯ ರತ್ನಗಳು. ಅವು ನಮ್ಮ ಸಮ್ಸ್ಕಾರ , ನೀತಿ ಅವುಗಳು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಲು ಸಹಕರಿಸುತ್ತವೆ. ಅದರೆ ಅವುಗಳ ಮೇಲೆ ಅತಿಯಾದ ಅವಲಮ್ಬನೆ ಸರಿಅಲ್ಲ್ವೆನ್ದು ತೂರುತ್ತದೆ. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೆ ಸಮಯ ಬದಲಾದನ್ತೆ ನಾವು ಬದಲಾಗುವುದು , ಸ್ವಯಮ್, ಸಮ್ಸಾರ, ಊರು, ಪ್ರ್ಪನ್ಚ ಎಲ್ಲಕ್ಕು ಒಳ್ಳೆಯದೆ .

ಮಗು - ಶಶಿಕಲ ಬರೆದ ಕವನ

ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಮಿಂಚಿಹುದು
ಮೊಗದಲಿ ನಸು ನಗುವಿಹುದು
ಮನದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಬಿಂಬವಿಹುದು
ನಿನ್ನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ಮನೆ, ಮನ ಕಾದಿಹುದು
ಕನಸಿನ ತೊಟಿಲ್ಲನು ಕಟ್ಟಿ ಕಾಯುತಿರುವೆ
ಬಾ ಮಗುವೆ

ಕಣ್ಣ ಬೆಳಕಾಗಿ, ಮನೆಗೆ ಮೆರುಗಾಗಿ ಮನದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಾಗಿ ಬಾ ಮಗುವೆ
ನಿನ್ನ ಸವಿ ನುಡಿಗಾಗಿ, ಹೊನ್ನ ನಗುವಿಗಾಗಿ, ಕೋಮಲ ಸ್ಪರ್ಶಕಾಗಿ ಕಾಯುತಿರುವೆ ಬಾ ಮಗುವೆ
ನಿನ್ನಲಿ ನಾನಾಗಿ ನನ್ನೇ ಮರೆತು ಬಿಡುವ ತುಡಿತದಲ್ಲಿ
ಕಾಯುತಿರುವೆ ಬಾ ಮಗುವೆ

ನನ್ನ ಬಾಳಿನ ಭಾಗ್ಯ ನೀನಾಗಿರುವೆ, ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಲೋಕದ ತಾರೆ ನೀನಾಗಿರುವೆ ಬಾ ಮಗುವೆ
ನಿನ್ನ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ನಿರಂಜನನಾಗಿ ಕಾಯುತಿರುವ ನಿನ್ನ ಮುದ್ದು ತಂದೆ .

Few people who have their influence in my life

As everyone grows, they will be influenced by many. Some times this influences are +ve. Yes I was influenced in +ve ways by many. How can we forget our own parents, they are the first people who will +vely influence us.
My father is more than one way a +ve strength for me. Though I occasionally pull tantrums, he was the patience personified. I need to learn from him. I now know why we need it. My mom is more emotional; Same with my father. Yes me too. These are few things I have been influenced by them.

Next is my grandpa. He is the only person whom I had seen who lived all through his entire life. He was 97 when he passed away in 2002. He showed me that the will power is the only one which takes u till there…

Not to forget my little brother Manju. He is perfectionist, a support and a moral guide for me. May be others can think of otherwise, but he is a support and a sincere fellow whom I believe.

There was a cute girl in my primary school. Her name was SmithaMurthy. I guess it was my 7th STD. I don’t know whether it was crush or love. But she is the first girl I had liked. Wished she could be my partner (am thinking this now, not when I was in my 7th STD, I did not even knew what it was)

Then was my teacher BHARATHI madam, who had major influence on my handwriting. My handwriting used to be so good till my graduation. Now I have forgotten how to write on paper … just kidding… now it is not the way it used is now . But it is still ok.

Then it was our most hated HM in BHSS, Mr BVN, Ass. HM SMD. They thought me what it means to be clean, both physically and mentally. Though SMD had tried to instill some sort of love for English as a language, I could not get it then. Later on it is my 8th Class teacher SCM who made me have more penchants for Kannada language. And not to forget another Kannada teacher Mr BGR.


Apart from them the lives of Paramahamsa , teresa had also influenced me. The film works of Rajkumar, Puttanna kanagal; the literary works of SLBhairappa, Kuvempu, triveni was also an inspiration.

One important person who was my inspiration n influence is/was pradeep. He became my friend during the holidays after CET. He has been a friend since then. Most of the things were discussed with him. He would really give a impartial and practical suggestions. There were other friends too , be it shashi, or sandeep or even the long last santosh ( he was my first ever friend’s name I remember from Meera vidyaniketan), they all have a +ve influence on me.

These people were my people. I knew them before. They grew with me. They taught me, they loved. But there are people who neither had no relation to me, nor were I related to them in any way as they did not accept me. But they had, I can say to some extent, a larger push during the initial years of my life after college. Kalpu, for him I had really worked hard to learn English and Hindi, to be more comfortable in those languages. I was also impressed n influenced by the way they see the life, as a balanced entity. Other was guru, he was the one who made me realize to challenge my weakness and work on it to grow. Though there is no more relation, neither in contact with them. I feel that this respect and credit needs to be given to them.


In my professional life, Prakash VBNS was my first PL, PM and RM who influenced me in a bigger way. Before coming to his team, I had almost 1.5yrs of experience in my technology. I was bruised; my self esteem was low when I joined his team. He was in US then. He is the one, I can say who pulled me off from my low-self esteem and put me on the right path. Our offshore PL was one of the worst professionally, and there was no support from him. It was Prakash VBNS who made us realize that it is the job which you need to give respect to and work. Yes to certain extent Mallik was also a part from this. Some of my colleagues, be it Prakash Voora, Anil , Bobby, Kiran Maddipatla, were also a part who improved me through my career.

And Mr Raju, who influenced me of not to be a CEO who lies and deceives his own employees, not be a leader like Beerakeyala who can crush his team members to be on his way, not to be as useless as Medicharla, not to be self obsessed like few collegues whom I don’t want to mention. I learnt the most important lesson, that if you want to be a good leader and good person, be professional, truthful , transparent and give respect to all irrespective of whether he is lower to you in designation or higher up.

Yeah, I have just mentioned only few people here. There were many unsung heros of my life whom I might have forgotten, but yes I thank them for all what they have done to me. Many more to come as I guess I have 71 more years to live.

Amen .. shubamastu

Movies and its relevance to our lives

In our lives, we would see many movies; hear songs enjoy them at that moment. I feel it unconsciously makes u think and changes your thinking. It tells u what are good and what are bad….it really puts u into thinking and it challenges your conscience … it makes u decide what your personality is … it is this which makes you feel the issues and take a side which you feel is right….

For me….the impact of Rajkumar’s kannada movies ( some of them) at least have had a long lasting impact… take the movie BHAKTHA PRAHLADA… in that there is a song.. manava moooole maamsada tadike, idara melide charmada hodike , tumbide olage kaamadi bayake and it continues nava maasagalu holasali kaledu , navarandhragala moolaka kaledu, bandidhe bhuvige ee nara bombe… bidadele vittalana kondaadu ende….. I remembered this recently because my brother Manju had downloaded few videos on the Human body which was produced and anchored by Dr Robert Winston. I saw everything; there were 7 videos of length 45 mins each. It showed what it means to be born and what it means to be dead. Also I remembered the death of my Grandpa. I felt it in real when I saw this video.

After this one more movie was Eradu Kanasu: another movie which talks about love and marriage, one more BHAGYAVANTARU : the love of the married couple. It has influenced me a lot. Though I am apprehensive about love before marriage, though had my own experiences. I really respect that love. But after going through this process of getting the arranged marriage process: I have my own doubts on this love.

One more is PRAYER FOR BOBBY. It’s about a person who is not normal in terms of society. What it happens for that kid when its parents themselves don’t support him? Who does he look into for support? He dies. Then his mother starts digging into issue and finds out that her son should be loved as he is. No one, including god will hate this kid, who was created by the same god. She being a religious person was not accepting her son fearing that god does not like her son. She gets it clarified. We all know.. God is someone is omnipresent and omnipotent. He would not get involved into such petty issues. He expects his children to be happy, peaceful. This movie also has messages that blindly don’t believe in what these bastards; so called religious people preach you. Try to think beyond what is told. It is not gods wants you to interpret these things badly. Religion is a way of life, it is nothing to do with what you are.

There is one more movie BANGARADA MANUSHYA; This tells us how it is required to be patient, have an urge to help others, change themselves to suit to the time n place you are in. One more DO ANKHE BHARAH HAATH. How there were people who needs love and there should be someone to love. Since god cant involve himself in all issues, he creates good people. Be is our old SHIRDI SAI BABA, or RAMA KRISHNA PRAMAHANSA or even Mother Teresa.

There are many, but I have mentioned a few. Like the list grows
KATHA SANGAMA
EDAKALLU GUDDADA MELE
SHARAPANJARA
BELLI MODA
GEJJE POOJE
SAGARA SANGAMAM
KAPPU BILUPU
MAYURA
A WEDNESDAY
ANTULENI KATHAA
.
.
.
..

Song from the movie “prayers for bobby”

One of the songs I recently heard, which touched my heart

I need you to listen
I need you to answer
O god I need you too
I want to see your face
It is this love I have
It makes me search for you
I need you to listen
I need you to answer
Do not avoid my eyes
Or let me anger you
Do not ask me a sight
O god do not drop me
I need you to listen
I need you to answer